Samotni w stolicy 1

Kobieta życzliwie pożegnała się ze stróżami prawa i wsiadła do swojego, a dokładniej to do swojego służbowego auta, które jej własnością samo w sobie nie było. Drzwi zamknęła zdecydowanie za mocno ale na czymś musiała wyładować swoją złość. Od rana miała wrażenie, że wszyscy się zmówili aby popsuć jej ten jeden z niewielu wolnych weekendów. Najpierw dzieci sąsiadów o świcie urządziły swoimi krzykami pobudkę dla wszystkich mieszkających zarówno nad jak i pod nimi. Następnie jakiś idiota zastawił jej samochód, tak że nie mogła wyjechać, przez co zmuszona była biegać po wszystkich sąsiadach i pytać czyje to auto. Gdy już odnalazła winnego to zamiast przeprosin usłyszała jedynie, że przerwała spotkanie rodzinne. Idiota, jak go określiła pomimo swoich żali auto przestawił a ona dzięki temu miała możliwość wyruszyć na swoje spotkanie rodzinne. A dokładniej to postanowiła odwiedzić rodziców w niedalekim Rysiowie, bo mimo że miejscowość była położona blisko stolicy to jednak nie zaglądała tam często. Za co już na wstępie otrzymała od ojca burę. Nie chcąc kłótni przeprosiła za to rodziców i miała nadzieję, że dalej będzie już tylko miła rodzinna atmosfera. Myliła się jednak bardzo, ponieważ po obiedzie rodzice wrócili do tematu na który rozmawiać nie chciała. Mimo jej próśb aby  się nie wtrącali oni cały czas drążyli owy temat podając kolejne argumenty mające przekonać ją do zmiany decyzji. Ula mając dość atmosfery jaka powstawała pożegnała się z rodzicami i bratem, tłumacząc się niedokończonym raportem, który powinien być zrobiony na wczoraj. W drodze powrotnej chciała odreagować a przede wszystkim uspokoić się, zwykle pomagała jej w tym szybka jazda. Tym razem nadmierna prędkość została zauważona przez policję i ukarana niemałym mandatem i  punktami karnymi. Mandat problemem nie był, stać ją było aby go zapłacić ale policjanci jej humoru nie poprawili a dodatkowo straciła mnóstwo czasu, który mogła lepiej wykorzystać. Pod blokiem ponownie spotkała mistrza parkowania ale tym razem oszczędzili sobie rozmowy. Weszła do wynajmowanego przez siebie mieszkania i zamknęła za sobą dokładnie drzwi. Zmieniła swój elegancki strój na zwykłe dresy i otworzyła wino. Przysiadła na kanapie, którą odkąd tylko się przeprowadziła planowała wymienić na nową, ale zawsze brakowało na to czasu. 

Samotna? Przecież ja nie jestem samotna. Jestem sama, nie mam faceta to prawda ale przecież mam wokół siebie tyle ludzi. Codziennie w pracy spotykam tłumy i jak mam być samotna w takim mieście jak Warszawa. Rodzice cały czas uważają, że do szczęścia potrzebuję męża i dziecka. Nie potrafią zrozumieć, że jestem szczęśliwa teraz. Bez męża a tym bardziej bez dziecka.  Miałam już jednego kandydata a teraz cieszę się, że tak długo zwlekałam z tym ślubem. Pan idealny okazał się zwykłym kłamcą i manipulantem. Dobra Ulka, dość rozpamiętywania przeszłości. Teraz masz problem do rozwiązania i to na nim się skup. Muszę znaleźć jakiegoś faceta na ten ślub Iwony. Ludzie z pracy odpadają bo albo żonaci albo stanowczo za młodzi. Nie mogę też iść z byle kim bo znowu usłyszę, że miałam takiego cudownego mężczyznę u swego boku a jak głupia idiotka zerwałam zaręczyny. Gdyby tak jeszcze wszyscy dowiedzieli się co on mi zrobił. W sumie to rodzice i tak pewnie trzymali by jego stronę. Nie będę się nikomu tłumaczyć ze swoich wyborów. Tylko że w kwestii faceta to ja nie mam wyboru. Muszę znaleźć w ciągu tego tygodnia JAKIEGOŚ faceta. Tylko gdzie? Poza pracą nigdzie nie wychodzę, przecież ja nawet bułki kupuję przez internet. Nooo właśnie..... internet to jedyne miejsce gdzie mogę szybko znaleźć faceta na ten jeden weekend. To chyba mój najgłupszy pomysł na jaki wpadłam w tym roku ale muszę to zrobić, bo w przeciwnym wypadku w następny weekend będę musiała mieć atak wyrostka robaczkowego, aby rodzina mi odpuściła tą szopkę.

Poszukuję faceta na jedną noc. Nie chodzi mi o seks a jedynie o ślub. Ślub i wesele. Zainteresowałam? Nadal czytasz? To teraz serio...Zostałam zaproszona na wesele kuzynki ale zaproszenie jest dla dwóch osób.Własnego faceta nie mam, a wszyscy inni których znam są szczęśliwie żonaci. Jeśli nie boisz się mnie i mojej staroświeckiej rodziny... Jeśli jesteś wolny...I oczywiście...jeśli nie masz planów na ten weekend Napisz do mnie: poszukiwania@gmail.com P.S. Szukam mężczyzn 30+