Zupełnie inna 2

 Pierwszy października zbliżał się wielkimi krokami, a Ula odliczała dni do tego pierwszego dnia miesiąca. To nie był tylko pierwszy dzień miesiąca, bo dla niej to był początek nowego etapu życia. To pierwszego października rozpoczynała rok akademicki i odtąd mogła tytułować się studentką. Ula czekała na ten dzień, ale też się go bała, bo podjęcie przez nią studiów oznaczało iż musi zrezygnować z pracy, bowiem właściciel pieczarkarni zgadzał się zatrudniać jedynie w pełnym wymiarze godzin a studia to uniemożliwiały, pomimo iż zajęć w planie nie było dużo. 

W ostatni dzień września Ula nie mogła spać, nie pomagały nawet ziółka na uspokojenie. Zupełnie tak samo jak przed maturą, wtedy też nie zmrużyła oka. Wstała więc wcześniej i przygotowała śniadanie dla całej rodziny. Zapach smażonych jajek obudził zarówno Józefa jak i Jaśka. Obaj panowie zjawili się w kuchni prawie w tym samym czasie. 

- Córcia nie możesz spać? Denerwujesz się? - zapytał Józef choć doskonale znał odpowiedź na te pytania, znał przecież swoją córkę  nie od dziś

- Siostra, mówiłaś przecież że dzisiaj masz tylko inguracje - Ula słysząc jak jej brat używa słowa, którego niedawno się nauczył musiała interweniować i poprawić go

- Inauguracje roku akademickiego

- No właśnie to. To czym ty się denerwujesz? Przecież rozpoczęcia roku szkolnego są fajne, spotkasz się ze znajomymi i chyba nikt nie będzie cię dzisiaj egzaminował - Jasiek patrzył na tą sytuację przez pryzmat własnych doświadczeń, a on najbardziej z całej szkoły lubił właśnie rozpoczęcia i zakończenia.

- Ale ja tam nikogo nie znam. Nie wiem z kim będę w grupie 

- To tego się córcia boisz? - pokiwała głową na potwierdzenie - Jestem pewny, że poznasz wiele dobrych ludzi i myślę, że nawet męża znajdziesz - Józef już wtedy gdy Ula była w przedszkolu szukał potencjalnego zięcia. Pech chciał, że w całym Rysiowie w wieku Uli urodził się tylko jeden chłopak, Bartek Dąbrowski, którego Józef uważał za chuligana i nie chciał aby jego córka zadawała się z takim chłopakiem. Ula również nie przepadała za sąsiadem dlatego Józef był spokojny. 

- Tato! Ja jestem za młoda na męża - Ula zawsze oburzała się w ten sam sposób, twierdziła że jest za młoda

- Ulka, przecież od razu nie będzie twoim mężem, najpierw musi być chłopakiem a na posiadanie chłopaka to już nie jesteś za młoda. Latka lecą siostrzyczko - Jasiek również poparł ojca a uwaga o lecących latkach nie spodobała się Uli co Józef zauważył

- Jasiek nie denerwuj dzisiaj Uli, ja też córcia przepraszam, nie chciałem nic złego, tylko czytałem ostatnio w gazecie, że czterdzieści procent małżeństw poznaje się na studiach, więc ty też pewnie swojego męża poznasz na studiach. 

- Pójdę sprawdzić czy Beatka już się obudziła - Ula chcąc zakończyć niewygodną dla siebie rozmowę ruszyła do pokoju siostry. Gdy ubrała siostrę i nakarmiła ją musiała się szybko wyszykować aby nie spóźnić się na autobus do Warszawy. 

Czterdzieści procent to całkiem dużo, może tato ma rację i naprawdę poznam jakiegoś fajnego chłopaka. Przecież tutaj jest tyle ludzi - Ula idąc korytarzem uczelni rozglądała się z ciekawością, na korytarzu był tłum ludzi, wszyscy stali w mniejszych lub większych grupkach. Rozmyślania Uli zakończyły się w momencie zderzenia z kimś

- Jak idziesz pokrako! - Obiekt z którym Ula się zderzyła zaczął krzyczeć co zwróciło uwagę osób w ich otoczeniu. Teraz wszyscy patrzyli na nią

- Przepraszam - brunet z którym zderzyła się nie zareagował na przeprosiny tylko minął ją, a gdy był jeszcze na tyle blisko niej że słyszała jego słowa powiedział do chłopaka z którym szedł - Nie dość że ślepa to jeszcze brzydka - Ula słysząc to poczuła, że nic się nie zmieni i dalej tak jak w liceum oceniana będzie przez pryzmat wyglądu. 

Po uroczystej inauguracji na której przemawiał dziekan wydziału Ula skierowała swe kroki ku dziekanatowi w którym musiała odebrać legitymację a także podpisać niezbędne dokumenty. Po załatwieniu formalności Ula udała się jeszcze do sklepu aby zrobić zakupy spożywcze a potem poszła na autobus powrotny. Droga była długo dlatego miała okazję do przemyśleń. 

Czterdzieści procent to wcale nie tak dużo jak mi się wydawało, to przecież mniej niż połowa. A szanse są jeszcze mniejsze gdy wezmę pod uwagę że większość studentów stanowią dziewczyny, bo przecież ekonomia to taki mało męski kierunek. A jak wykluczę wszystkich chłopaków, którzy będą mieli problem z moim wyglądem to już w ogóle nikt nie zostanie. A przecież moim mężem nie zostanie chłopak który uważa mnie za brzydką. Mam nadzieję, że więcej już nie spotkam tego chłopaka z korytarza. 

Życzenie Uli się jednak nie spełniło i już kolejnego dnia na pierwszych zajęciach dowiedziała się, że chłopak ten jest w tej samej grupie co ona. Był jedynym chłopakiem, który wszedł do sali. Gdy wszyscy usiedli starszy pan rozpoczął od przywitania i przedstawienia się. Ula zapisywała wszystko co mówił profesor w brodą

- Na ćwiczeniach z przedmiotu Historia myśli ekonomicznej chciałbym abyście sami przygotowywali się na zajęcia w tym celu na każde zajęcia w grupach dwuosobowych będziecie przygotowywać referaty i prezentacje z poszczególnych szkół ekonomii. Na początek zaczniemy od klasyki czyli kto chętny do przygotowania informacji o przedstawicielach ekonomii klasycznej?

- Ja - Ula jak na razie nie wiedziała nic o ekonomii klasycznej ale to przecież nie mogło być nic trudnego, przecież zaczyna się od prostych rzeczy dlatego podała swoje nazwisko aby profesor mógł zapisać ją 

- Potrzebuję dwóch osób a skoro nikt się nie zgłasza to druga osoba z listy czyli pan Dobrzański. - Ula słysząc iż nazwisko jest męskie już wiedziała, że będzie musiała współpracować z chłopakiem z korytarza - Wszystkie informacje znajdziecie w podręcznikach, materiałów w bibliotece jest wiele, poza tym pan Dobrzański ma doświadczenie. - Ula zastanawiała się co oznacza, że Dobrzański ma doświadczenie

- Po co się zgłaszałaś wariatko? - Ula usłyszała za sobą męski głos tuż po wyjściu z sali, wiedziała, że to chłopak z korytarza znowu ją obraża

- Bo na początku jest najłatwiej nie wiesz o tym panie przemądrzały? 

- Rychter jest przedstawicielem ekonomii klasycznej, on jest zakochany w tej szkole dlatego wie o niej wszystko a nawet więcej i tego samego będzie chciał od nas. Szkoła klasyczna poza tym ma wiele twórców i każdego trzeba omówić. Ostatnie tematy będą wiele prostsze bo są bliższe rzeczywistości. 

- Jak nie chcesz robić prezentacji na ten temat to idź i mu to powiedz, ja to mogę zrobić sama - Ula liczyła, że będzie mogła to zrobić sama i nie będzie musiała spędzać czasu w towarzystwie Dobrzańskiego

- Kolejny raz nie zamierzam powtarzać roku, zrobię to z tobą. Poproszę dziewczyn z roku wyżej to może dadzą jakieś notatki - Dla Uli teraz się rozjaśniło co oznacza, że Dobrzański ma doświadczenie, on po prostu nie zdał

- A ty nie masz notatek, skoro w tamtym roku już studiowałeś? - jego groźne spojrzenie mówiło wszystko, nie miał własnych notatek a Ula już wiedziała dlaczego powtarza rok. Dlatego na kolejnych zajęciach które były wykładem i odbywały się w o wiele większej sali znowu wszystko zapisywała upatrując w tym sposobu na zaliczenie roku. 

- Skoro dzisiaj jesteście wszyscy a pewnie w całym składzie zobaczę was dopiero na egzaminie to już teraz poinformuję was o kilku istotnych kwestiach, a waszym zadaniem jest zapamiętać to na cały okres studiów. Na egzaminie nie można poprawiać odpowiedzi, jeśli poprawicie odpowiedź na tą właściwą ja tej odpowiedzi nie uznaję. Po drugie w pytaniach otwartych z których w większości będzie składał się egzamin jeśli przeczytam słowo pieniążki, pieniążek, monetka, banknocik to z przedmiotu od razu dostajecie 2. Nie jesteśmy w przedszkolu i szanujmy się wzajemnie. Ekonomiści którymi chcecie być używają określeń kapitał finansowy, środki pieniężne ewentualnie pieniądze - Ula zapisała tą informację na pierwszej stronie swojego zeszytu i oznaczyła kilkoma wykrzyknikami. Taka prosta rzecz a przecież łatwo o tym zapomnieć zwłaszcza, że w domu przez swoją młodszą siostrę często używała zdrobnień.