Gra pozorów 3

Marek po wyprowadzeniu się ze swojego domu zamieszkał u Sebastiana do czasu gdy znajdzie sobie jakieś fajne mieszkanie, w którym chciałby zamieszkać na dłużej. Poszukiwania jednak coraz bardziej się przedłużały, bo znalezienie fajnego mieszkania w niedalekiej odległości od firmy nie było łatwe. Sebastian cały czas powtarzał, że może mieszkać u niego tak długo jak potrzebuje ale Marek widział, że o ile dla Sebastiana jego obecność nie stanowi problemu to Viola nie jest zadowolona z takiego obrotu sprawy. Sebastian i Violetta nie mieszkali co prawda jeszcze razem ale Kubasińska często pomieszkiwała u swojego chłopaka. Gdy Marek zamieszkał u Sebastiana Viola uznała, że nie może zostawać u Sebastiana na noc ponieważ Marek jest jej szefem i nie czułaby się komfortowo, gdyby widział ją rano bez makijażu. 

Marek był dobrym lokatorem, bowiem wstawał wcześniej i przygotowywał dla siebie i dla swojego przyjaciela pożywne śniadanie a następnie razem jechali do firmy. To właśnie przy jednym ze śniadań Sebastian postanowił podzielić się swoimi przemyśleniami. 

- Marek, podjąłem życiową decyzję i mam nadzieję, że mi pomożesz w realizacji mojego planu. - po takim wstępie Marek nie wiedział czego ma się spodziewać - Postanowiłem oświadczyć się Violi - Seba powiedział to na jednym wydechu 

- Jesteś tego pewny? - Marek nie podzielał entuzjazmu przyjaciela - To decyzja na całe życie. Ja podjąłem ją zbyt pochopnie i teraz czeka mnie burzliwy rozwód.

- Violka nie jest w ciąży a to znacznie odróżnia moją sytuację od twojej. - Sebastian zwrócił uwagę na główną różnicę, a potem chciał wyjaśnić - Gdy stałem za tobą w urzędzie podczas twojego ślubu to zdałem sobie sprawę, że ja też chciałbym złożyć taką przysięgę. Od twojego ślubu minęło już prawie pół roku a ja przez ten czas tylko upewniam się w podjętej wtedy decyzji. 

- Skoro dobrze to przemyślałeś to gratuluję. Postaram się jak najszybciej znaleźć jakieś miejsce dla siebie, ewentualnie pójdę do hotelu na te kilka nocy. - Marek wiedział, że po zaręczynach Viola będzie chciała się przeprowadzić do narzeczonego aby nie dojeżdżać codziennie z Pomiechówka

- Ja nie mówię ci o swoich planach abyś się wyprowadził, tylko po to abyś mi pomógł to wszystko zorganizować. Ja nie wiem od czego mam zacząć a ty masz już w tym temacie doświadczenie. 

- Kup pierścionek, wybierz miejsce w którym chcesz ją zapytać i tyle 

- Łatwo ci mówić, pomóż mi jakoś. Będę to robił po raz pierwszy - Marek swoje pierwsze zaręczyny miał już co prawda za sobą ale wiele by oddał aby cofnąć czas i aby to się nigdy nie wydarzyło.

- To wszystko powinno być bardzo wasze, dopasowane do preferencji Violi a ja jej nie znam z tej strony. Mógłbym tylko zaszkodzić. Usiądź i zastanów się na spokojnie czego pragnie Violetta a potem jej to daj. - miał nadzieję, że Sebastian weźmie sobie jego radę do serca i nie będzie go więcej prosił o pomoc w temacie zaręczyn

Sebastian jeszcze tego samego dnia rozpoczął przygotowania do zaręczyn i pomimo porady otrzymanej od Marka stale dopytywał go o zdanie i radę. Marek chcąc nie chcąc przypominał sobie swoje zaręczyny, które były jedynie formalnością. Paulina była w ciąży dlatego miał pewność, że powie tak. Wspomnienia nie były przyjemne dlatego tego dnia jak zwykle po pracy udał się do baru w pobliżu firmy aby odrobinę się znieczulić przy pomocy alkoholu. 

- Cześć - przywitał się ze znajomą kelnerką - To samo co zawsze - nalała mu jak zwykle podwójne whisky, potem poprosił o kolejne a potem o jeszcze jedną dolewkę. Zwykle kończyło się na jednej, góra dwóch ale dzisiaj nie miał dokąd wracać i chciał zapomnieć o swojej życiowej porażce. 

- Dzisiaj znowu zamierzasz się upić do nieprzytomności? Może zadzwoń do przyjaciela aby cię zgarnął, bo ja nie chcę robić tego za ciebie - Ula nadal pamiętała jak musiała zadzwonić do jego kolegi aby odebrał pijanego Marka

- Dzisiaj przyjaciel mnie nie chce wiec nawet nie będzie mnie miał kto zgarnąć - nie chciał zagłębiać się w szczegóły

- Czyli więcej nie pijesz 

- Przecież nie jestem jeszcze pijany, nie przesadzaj - pokręciła głową dając do zrozumienia, że więcej alkoholu już mu dzisiejszego dnia nie sprzeda co go odrobinę zirytowało. Nie rozumiał jej zachowania, przecież powinna mu nalewać jak najwięcej aby zostawił u niej jak najwięcej pieniędzy - Płacę kartą - wyciągnął swoją kartę a następnie przyłożył do czytnika

- Odmowa zapłaty - gdy usłyszał to po raz pierwszy pomyślał, że to jakaś pomyłka ale za chwilę znowu padło - Znowu odmowa

- A może terminal macie zepsuty? Jestem pewien, że ta karta jest dobra. - pierwszy raz zdarzyła mu się taka sytuacja i nie wiedział co ma w tej sytuacji zrobić

- Zapewniam, że terminal działa i radzę sprawdzić stan konta - jej sytuacja klienta, który nie ma czym zapłacić nie zdarzała się po raz pierwszy i wiedziała, że zwykle jest to uszkodzona karta lub brak środków. Marek w tym czasie zalogował się do aplikacji mobilnej swojego banku a tam potwierdził najgorszy scenariusz. Ula widziała po jego zachowaniu, że to jednak nie jest uszkodzona karta. 

- Masz gotówkę? - pokręcił przecząco głową - Może ktoś może przelać pieniądze na konto albo przyjechać i zapłacić? - nad tym musiał się zastanowić. Sebastian odpadał bo przecież nie mógł mu popsuć tego ważnego dnia telefonem z prośbą o pożyczkę. Do rodziców w tej sprawie też nie wypadało dzwonić a oprócz Sebastiana innych przyjaciół nie miał. Postanowił, że opowie Uli o swojej sytuacji i może ona znajdzie rozwiązanie jego problemu

- Żona wyczyściła mi konto, przyjaciel u którego nocowałem dzisiaj się oświadcza więc nie mogę zadzwonić aby zapłacił mój rachunek a spać też nie mam gdzie bo przecież żaden hotel mnie nie zamelduje. Co zwykle robicie z takimi ofiarami losu? Mam pozmywać kufle czy zmyć podłogę? - to był jego pomysł na opłacenia rachunku

- Szef się nie zgodzi na odpracowanie, musisz zapłacić - wiedziała, że wszystko co wymienił Marek należy do jej obowiązków i jej szef nie zgodzi się odpuścić temu facetowi aby ona miała mniej pracy

- Dzisiaj nie mam z czego, jutro przyniosę całą kwotę tylko - nie pozwoliła mu dokończyć bo wiedziała, że ta opcja odpada

- Mi się dzisiaj musi zgadzać kasa, bo to ja oberwę od szefa za manko. Pożycz od kogoś - z tym problemem musiała go zostawić i zająć się kolejnymi klientami. Co jakiś czas zerkała w jego stronę i widziała, że wykonuje różne telefony, ale jego mina się nie poprawia. Godzina zamknięcia była coraz bliżej a więc i godzina w której musieli rozwiązać problem zapłaty za rachunek. 

Przeczytałeś? Skomentuj!