Gra pozorów 7

Ula decyzję w sprawie przyjęcia propozycji pracy u Aleksa podjęła już wieczorem, po rozmowie ze swoim ojcem. Nie powiedziała mu oczywiście przed jakim wyborem stoi. Zadzwoniła jedynie kontrolnie aby upewnić się, że w jej rodzinnym domu wszystko jest w porządku. Ojciec opowiadał o Jaśku, sąsiadce a także garażu, na którym trzeba zmienić dach. Słuchała tego wszystkiego z zainteresowaniem bo dzięki temu mogła się oderwać od swojego problemu. Józef w pewnym momencie powiedział, że najważniejsze to być dobrym człowiekiem i żyć tak aby nikt nie cierpiał. Mówił to co prawda o Bartku ale ona odniosła to do siebie. Uznała, że nie może budować swojej zawodowej kariery na pozbawianiu stanowiska kogoś innego, zwłaszcza, że Marek niczym nie zawinił. 

Rano, gdy Marek już miał wychodzić do firmy, na korytarzu spotkał się z Ulą, która wyłoniła się ze swojego pokoju aby zaparzyć sobie porannej kawy.

- Widzimy się dziś w firmie? Do kiedy mam zabrać swoje rzeczy? - zapytał, bo chciał wiedzieć czy Ula przyjmie pracę u Aleksa i jak bardzo musi przyśpieszyć poszukiwanie nowego mieszkania 

- Nie, zadzwonię dzisiaj tylko do Aleksa i poinformuję, że nie przyjmuję tej propozycji. Nie musisz się wyprowadzać.

- Dlaczego rezygnujesz? Przecież chcesz pracować w zawodzie a stanowisko dyrektora finansowego chyba odpowiada twoim kwalifikacjom. - Marek nie rozumiał postępowania Uli, jeszcze dzień wcześniej mówiła, że wszystko zrobi aby dostać pracę w swoim zawodzie a teraz odmawia

- Stanowisko dyrektora finansowego jak najbardziej odpowiada moim kwalifikacjom ale przepychanki w bagnie mnie nie interesują. Ja nie znam zasad jakie panują podczas tej waszej walki o stanowiska i chyba nie chcę ich poznać, bo domyślam się, że nie wszystkie to czyste zagrania. Bagno to jednak bagno. - Ula w tym momencie znalazła się już w kuchni i wyraźnie dała znak dla Marka, że temat uważa za zamknięty. Tym razem Marek odpuścił i mówiąc krótkie "Cześć" wyszedł z mieszkania. W drodze do firmy cały czas myślał o powodach jakimi kierowała się Ula podczas podjęcia decyzji. Miał kilka pomysłów ale jeden z nich wydawał mu się najbardziej prawdopodobny. Zrobiła to z litości. Gdy tylko dotarł do firmy od razu poszedł do Sebastiana aby podzielić się informacjami.

- Aleks znowu zaczyna kombinować i zwiększa swoją załogę. Wiesz, że zaproponował Uli, tej dziewczynie z którą mieszkam pracę i jasno jej powiedział, że chce mnie zwalić ze stanowiska prezesa, a jak mu się uda to ona zostanie dyrektorem finansowym. Ula co prawda chce odmówić ale ja źle się z tym czuję, poza tym jak ona odmówi to znajdzie kogoś innego na to miejsce

- Ale mówiłeś, że mieszkasz u tej kelnerki z baru - Sebastian nie rozumiał dlaczego Aleks obiecuje tak wysokie stanowisko dla kelnerki

- Ta kelnerka ma takie CV, że wielu mogłoby jej tego zazdrościć. Ona ma lepsze CV niż ty i ja razem wzięci. Pomogła mi z raportem na zarząd i nawet chciałem jej zaproponować pracę ale Aleks był szybszy. Dzisiaj mi powiedziała, że nie chce bawić się w naszym bagnie. Ale też mówiła, że chciałaby pracować w swoim zawodzie a nie w barze. Mógłbyś popytać znajomych czy mają u siebie jakieś stanowisko dla niej, wiem, że masz znajomości, a ja chcę się jakoś odwdzięczyć za to, że nie przyjęła propozycji Aleksa.

- Popytam, ale wiesz jakie mamy czasy, teraz to firmy zwalniają pracowników a nie szukają nowych - Sebastian interesował się rynkiem pracy i wiedział jakie trendy obecnie dominują w tym sektorze. Postanowił jednak, że podzwoni do kilku swoich znajomych po fachu ale niestety rozmowy te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. W porze lanczu postanowił przekazać informacje dla Marka i podzielić się swoim pomysłem

- Nie mam dobrych wieści, nikt nie szuka ekonomisty ale może my ją zatrudnimy. Znalazłbym jej jakieś stanowisko, na przykład twojej asystentki albo dyrektora do spraw promocji, przecież teraz pełnisz dwie funkcje jednocześnie. Można to podzielić i ona nie będzie już musiała nalewać alkoholu, wyglądała na sympatyczną więc szkoda jej do takiej pracy

- Ona nie chce bawić się w naszym bagnie, to są jej słowa. Poza tym skoro nie przyjęła propozycji Aleksa to dlaczego miałaby przyjąć moją? - Marek patrzył wyczekująco na przyjaciela oczekując odpowiedzi na to pytanie

- Bo Aleks to Aleks a ty to ty. Nie porównuj się z nim bo jesteście zupełnie inni i ona na pewno to zauważyła. Jak jej zaproponujesz dobre stanowisko to na pewno ci nie odmówi, a ty zyskasz dobrego pracownika, mam przecież świadomość, że moja Viola nie pomaga ci wiele. - Sebastian pomimo iż darzył swoją narzeczoną miłością miał też świadomość jej wad, a zdecydowanie największą było lekceważące podejście do pracy

- Ulka cały czas mi odmawia, ona nawet obiadu nie chce ze mną zjeść. Kilka razy próbowałem ją namówić na to aby dała mi szansę jako mężczyźnie ale odmawiała. Myślałem, że to przez to, że myśli że to ja rozbiłem swoje małżeństwo ale nawet jak poznała prawdę to unika tego tematu jak ognia. Ja nie wiem co robię nie tak, ale czego bym jej nie zaproponował to ona mówi nie. - Marek musiał podzielić się swoimi frustracjami z przyjacielem. Nigdy nie miał problemu z kobietami, zawsze potrafił działać na płeć przeciwną ale nie korzystał ze swojego uroku, wystarczała mu Paula, a na Ulę jego urok nie działał. 

- A może spróbuj - Sebastian tylko tyle powiedział i zostawił Marka samego z tym tematem. Wiedział, że to on musi podjąć decyzję. Marek od razu po pracy pojechał do baru w którym pracowała Ula aby porozmawiać o jej ewentualnej pracy w firmie, chciał przynajmniej spróbować. 

- Cześć, cieszę się, że cię tu zastałem, musimy porozmawiać - Ula z wizyty Marka nie cieszyła się, bowiem wiedziała, że z zaplecza obserwuje ją jej szef, który potem zrobi jej pogadankę na temat rozmów w pracy

- Jestem w pracy i nie mogę gadać, co podać? - starała się być profesjonalna, choć Marek nie był tylko zwykłym klientem 

- Wodę, bo jestem samochodem, mam dla ciebie pracę w swoim dziale, będziesz pracowała w zawodzie - Ula podczas gdy nalewała wodę miała czas na szybkie przemyślenie decyzji. 

- To miłe, że chcesz mi pomóc ale ja nie mogę a właściwie nie chcę przyjąć tej propozycji. Jak powiedziałam Aleksowi, że nie przyjmuję jego propozycji to wściekł się. Cieszyłam się że postanowiłam odmówić mu telefonicznie bo gdybym się z nim spotkała to pewnie już byłoby po mnie. Ja nie zamierzam narażać się na spotkania z tym wariatem. Już wolę do końca życia pracować za barem. 

- Nie będziesz musiała się z nim widywać, w firmie nic ci nie grozi, zawsze będę obok - Marek coraz bardziej chciał być właśnie obok Uli a praca byłaby dobrym sposobem na zbliżenie się do niej

- Ty słyszysz co ty mówisz? Mam pracować w jednej firmie z Aleksem i go nie widywać, to chyba mało prawdopodobne. Poza tym, co dla ciebie miałabym robić? Szukać haków na Aleksa? Powiedziałam ci już, że to wasze bagno mnie nie interesuje. - Ula nie lubiła gdy składano jej obietnice bez pokrycia a obietnica, że nie będzie widywała Aleksa właśnie taka była

- Ja i cały mój dział nie zajmujemy się pozbawianiem stanowiska innych pracowników. Na stanowisku mojej asystentki dbałabyś o jak najlepsze wyniki firmy a nie szkodzenie Aleksowi. Przemyśl moją propozycję jeszcze raz, na spokojnie i daj mi znać jak się zdecydujesz, stanowisko będzie na ciebie czekać. - rzucił banknot pięćdziesięciozłotowy na blat i wyszedł, zabolało go, że Ula posądziła go o złe intencje wobec Aleksa. Nie przepadał za swoim szwagrem ale nie zamierzał mu szkodzić na polu zawodowym bo zdecydowanie bardziej wolał skupiać się na firmie jako całości.